dinsdag 26 juni 2018
De afgelopen dagen krijgt De Vlinderstichting heel veel meldingen van ‘verfomfaaide’ vlinders. De vleugels zijn nog gekreukeld of niet goed ontwikkeld. Vaak zitten de vlinders op de grond. De bovenvleugels zijn heel donkerblauw, de ondervleugels lichtgrijs. Het blijkt te gaan om eikenpages: een vlindersoort die je normaal gesproken niet zo snel tegenkomt
Eikenpages vliegen normaal gesproken van begin juli, maar door het warme voorjaar zijn ze in 2018 wat eerder tevoorschijn gekomen. De eikenpage komt overal in Nederland voor, maar meestal krijg je ze niet te zien: hun leven speelt zich grotendeels af in de toppen van grote eikenbomen.
Dat begint al bij het eerste stadium van een vlinderleven: de rups. De eikenpagerups leeft op de bladknoppen van de eik. Hij brengt zijn hele leven tussen de takken door, en komt pas naar beneden als hij moet gaan verpoppen. Dat doet hij aan de voet van ‘zijn’ boom: daar graaft de rups zich in en verpopt. Na een paar weken kruipt de vlinder naar buiten. Daar blijft hij stil zitten, aan de voet van de eik pompt hij zijn vleugels op. Zodra dat gelukt is kiest de vlinder het luchtruim. Hij vliegt naar de top van de eik op zoek naar soortgenoten. De vlinders leven op het einde van takken die in de volle zon groeien, vaak hoog in de boom. Hier leven ze van honingdauw. Na de voortplanting legt het vrouwtje haar eitjes weer op de eik en de cyclus is rond.
Tot zover niets bijzonders. Waarom worden er dan juist nu zoveel verfomfaaide eikenpages gezien? Dat heeft alles te maken met het weer. Want ook onze vlinders reageren daar op. Sommige vlinders zien we veel minder door de warmte, anderen juist veel meer. Dat laatste is het geval bij de eikenpage: er zijn er dit jaar erg veel. En dat maakt dus ook dat ze meer worden gezien. Vaak worden ze gevonden als ze op hun kwetsbaarst zijn: net uit de pop, op de grond, niet in staat om te vliegen.
Er is gelukkig geen reden tot zorg: de meeste vlinders moet nog opdrogen en met hun vleugels komt het helemaal goed. Laat ze dus met rust, zodat ze hun vleugels kunnen laten drogen. Ze zullen dan vanzelf hun eigen weg kiezen. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat de vleugels niet helemaal goed opdrogen en de vlinder niet zal kunnen vliegen. Ook dat is niet erg, in de natuur gaat het nu eenmaal niet altijd precies goed. En dat betekent ook dat sommige vlinders het niet redden.
Het loont om op zo’n plek ook even naar bomen te gluren. Wie weet zie je de soortgenoten van de eikenpage rondvliegen!
Eleonora den Hartog fotografeerde deze eikenpage, die bezig is met het oppompen van de vleugels.