witvlekspikkelspanner Parectropis similaria

Voorvleugellengte: 17-20 mm. De strokleurige vleugels van deze spanner hebben een uitgebreide donkerbruine tekening. Soms maakt de vlinder een enigszins groene indruk. De grote lichte vlek langs de golflijn van de voorvleugel is kenmerkend.

De gewone spikkelspanner (Ectropis crepuscularia) is lichter van kleur en heeft niet zulke opvallende donkere banden en vlekken. De korstmosspanner (Cleorodes lichenaria) is kleiner en heeft geen opvallende witte vlek langs de golflijn.

Witte grijsbandspanner (Cabera pusaria) en bruine grijsbandspanner (Cabera exanthemata).
N.B.: vergelijk behalve de uiterlijke kenmerken ook de tijd van het jaar waarin de rupsen voorkomen, het habitat en de waardplant(en).

Begin mei-begin juli in één generatie. De vlinders kunnen overdag opgejaagd worden van boomstammen of uit de onderbegroeiing. Ze komen goed op licht.

Rups: juni-september. De soort overwintert als pop in de grond.

Diverse loofbomen en bosbes.

Vooral loofbossen; soms ook tuinen op enkele kilometers afstand van het bos.

Vrij algemeen. Komt vooral voor op de zandgronden in het binnenland en in de duinen. RL: niet bedreigd.

In Vlaanderen vrij algemeen ten oosten van de lijn Antwerpen-Brussel, zeldzamer in Oost- en West-Vlaanderen. In Wallonië wijdverbreid en algemeen.

Van het Iberisch Schiereiland via West- en Midden-Europa tot de Oeral. Meerdere ondersoorten in Siberië, de gebergten uit Centraal-Azië, het Amoergebied en Japan. Zuid-Noord: van het noordelijke Middellandse Zeegebied tot Zuid-Zweden.

De spikkelspanners hebben een grijze tot grijsbruine grondkleur met veel golvende dwarslijnen en veelal besprenkeld met donkerder spikkels.
Witvlek wijst op de kenmerkende grote lichte vlek langs de golflijn van de voorvleugel.

Meer over Nederlandse namen