Nieuwsbericht

Rode Lijst Turkse dagvlinders gepresenteerd

vrijdag 11 februari 2011

Op maandag 7 februari is in Ankara, in het gebouw van de Europese Unie, de Rode Lijst van de dagvlinders van Turkije gepresenteerd. De Nederlandse Landbouwattaché was aanwezig en was blij met het boekwerk, maar ook bezorgd over de toekomst van de vlinders.

Turkije is een erg groot land en ook een erg vlinderrijk land. Er komen zo’n 380 soorten voor, waaronder vele zogenaamde endemen, soorten die alleen in Turkije voorkomen. De 70 Nederlandse soorten, waarvan er trouwens al 18 zijn verdwenen, steken daarbij wel heel schamel af. Een groot probleem van Turkije is dat er wel veel vlinders voorkomen, maar dat er maar erg weinig vlinderaars zijn om ze in kaart te brengen en bij te houden. Van grote delen van het land is nog niets bekend over de aanwezige soorten. Met steun van het toenmalige Ministerie van Landbouw is het Turkse ‘Doga Koruma Merkezi‘ (Nature Conservation Centre, afgekort DKM) in samenwerking met Butterfly Conservation Europe en De Vlinderstichting aan de slag gegaan met de wel aanwezige gegevens. Ook is men actief op zoek gegaan naar meer vlinderaars daar en heeft een zomerkamp georganiseerd om belangstellenden op te leiden. Uiteindelijk had men voor het maken van de Rode Lijst beschikking over meer dan 70.000 records en daarmee is men aan het werk gegaan.

Op de lijst staat één soort die zeker is verdwenen uit Turkije en van 37 andere soorten is de status ernstig bedreigd tot kwetsbaar. Er zijn ook nog 57 soorten waarvan wordt aangenomen dat ze bedreigd zijn, maar er zijn te weinig gegevens om dit hard te maken. Voor het bepalen van de status hebben de hoofdauteurs, Evrim Karaçetin en Hillary Welsh, de criteria gevolgd die zijn opgesteld door de IUCN. Daarmee krijgt de lijst een officiële status. Een volgende stap is het opstellen van een Vlinder Beschermingsplan. Daarin worden concrete acties opgenomen die moeten worden uitgevoerd om de vlinders in Turkije duurzaam te laten voortbestaan. Hopelijk zullen dan soorten als Erebia melancholica en Polyommatus merhaba (=Turks voor hallo) ook in de toekomst nog in het schitterende land te bewonderen zijn.