Nieuwsbericht

Wordt het een ouderwetse vlinderherfst?

maandag 2 oktober 2017

Eind september was altijd een soort afsluiting van het vlinderseizoen, daarna waren niet veel vlinders meer te zien. Niet voor niets lopen de tellingen van het Landelijk Meetnet Vlinders tot laatste week van die maand. De laatste jaren zijn we echter nogal verwend met vlinderrijke nazomers, soms tot ver in november toe. Dit jaar lijkt wat dat aangaat weer ouderwets te worden.

Atalanta is nog steeds te zien, vooral op klimop (foto: Kars Veling) Atalanta is nog steeds te zien, vooral op klimop (foto: Kars Veling)

Er zijn natuurlijk zeker nog wel vlinders te zien en als je op een mooie zonnige middag op zoek gaat bij bloeiende planten dan kom je zeker nog wel vlinders tegen, maar de meeste soorten zijn al flink over hun piek heen. Zo zijn de drie koolwitjes nog maar mondjesmaat te zien. Het zijn zeer algemene vlinders en wijd verbreid, dus je ziet ze altijd wel als het een beetje weer is. Nu is dat anders, want ook naar de koolwitjes moet je nu goed zoeken. De kleine vos lijkt helemaal een slecht jaar te kennen. Terwijl normaal gesproken er in augustus en september een flinke piek te zien is worden kleine vossen nu maar weinig gemeld. In het voorjaar was hij al duidelijk minder aanwezig dan normaal en de twee piekjes in de zomer hebben er niet toe geleid dat ze in augustus en september aanwezig waren zoals in normale jaren. Nu is fluctuatie bij vlinders, net als bij veel insecten, heel normaal. Waarschijnlijk zijn de weersomstandigheden in combinatie met parasieten hiervoor verantwoordelijk. Het kan goed zijn dat volgend jaar de kleine vos zich weer helemaal herstelt.

Kleine vos in de monitoringroutes van het Landelijk Meetnet Vlinders, rood=2017, blauw=langjarige gemiddelde (foto: Kars Veling) Kleine vos in de monitoringroutes van het Landelijk Meetnet Vlinders, rood=2017, blauw=langjarige gemiddelde (foto: Kars Veling)

Het landkaartje, dat weer een derde generatie had, is al helemaal uitgevlogen en wordt nauwelijks meer gemeld. Terwijl ook de witjes en de kleine vos er weinig zijn kun je nog wel genieten van icarusblauwtjes en kleine vuurvlinders. Het icarusblauwtje is nog op veel plekken te zien. Op kruidenrijk grasland en in wegbermen kun je de prachtig blauwe mannetjes en de bruin tot blauwige vrouwtjes nog vinden in de buurt van hun waardplanten, vooral gewone rolklaver en kleine klaver. De kleine vuurvlinder is op diezelfde plekken te zien. Bij de kleine vuurvlinder is de derde generatie in september en begin oktober vaak groter dan de voorjaars- en zomergeneratie. Dit jaar is dat niet het geval, maar de soort is wel redelijk aanwezig momenteel. Tot slot nog twee soorten die u zeker ook nog te zien kunt krijgen, dagpauwoog en atalanta. Hoewel ook deze soorten al over hun piek heen zijn kun je ze toch nog nu en de komende weken volop tegenkomen op de bloeiende klimop, een fantastische voedselbron, ook voor bijen en zweefvliegen.

Atalanta Dagpauwoog herfst Icarusblauwtje KleineVos KleineVuurvlinder