apollovlinder Parnassius apollo

Voorvleugellengte: 34-40 mm. Een grote, wit met zwarte vlinder met op de bovenkant van de achtervleugel twee grote, opvallende, zwart omrande rode stippen.

Tot 50 mm; lijf fluweelzwart, bedekt met korte zwarte haren die op kleine wratten staan ingeplant; op beide flanken bevinden zich ter hoogte van de spiracula grote en kleine, ronde oranjerode vlekken; kop zwart.

Afhankelijk van plaats en hoogte: begin mei-september in één generatie.

Er zijn geen waarnemingen van rupsen bekend in Nederland. De soort overwintert als ei in de strooisellaag.

Waardplanten zijn diverse soorten vetkruid, waaronder hemelsleutel en wit vetkruid.

Droge, steile en stenige hellingen van het midden- en hooggebergte.

De apollovlinder is een (omstreden) dwaalgast die in totaal zevenmaal in Nederland is waargenomen. Waarschijnlijk hebben alle waarnemingen betrekking op thuis opgekweekte exemplaren of dieren die als rups of pop zijn meegenomen uit het buitenland (de poppen zit tussen vetkruidvegetatie, die soms verzameld wordt voor rotstuintjes). De dichtstbijzijnde populatie bevindt zich op de steile hellingen in het Moezeldal.

Volgens de literatuur is de apollovlinder honkvast.

De soort staat als kwetsbaar op de Europese Rode Lijst.

De apollovlinder leeft in een aantal geïsoleerde populaties in Scandinavië, de Alpen, de Karpaten en Zuid-Europa. De dichtstbijzijnde populatie vliegt in het Moezeldal, waar de soort achteruitgaat. In de Vogezen komt de soort nog op één plaats voor. Er is één oude waarneming uit Luxemburg.

Parnassius: Parnassus is het gebergte bij Delphi waar op de top de muzen huisden. De vlinders komen hoog in de bergen voor.
apollo: Phoebus Apollo is de god van de zon en beschermheilige van de kunsten. De Parnassus was een van zijn woonplaatsen.