booglijnuil Colobochyla salicalis

Kenmerkend voor de booglijnuil zijn de drie roodachtig bruine dwarslijnen over de voorvleugels.

Familie: spinneruilen (EREBIDAE)
Onderfamilie: Phytometrinae / Colobochyla salicalis
Groep: Nachtvlinder die nachtactief is
Hoe moeilijk te herkennen: (goed tot redelijk goed te determineren)
Zeldzaamheid: Zeer zeldzaam. Een soort die vroeger lokaal voorkwam in het zuidoosten van het land; de meest recente waarnemingen komen uit Zeeland (2008) en Drenthe (2010, 2014). RL: gevoelig.
Rode lijst: gevoelig

Verspreiding

Vliegtijd

Kenmerken vlinder: Voorvleugellengte: 13-15 mm. De rusthouding van deze snuituil doet enigszins denken aan een deltavorm met scherpe hoekpunten. De voorvleugel heeft een lichtgrijze grondkleur met een fijne donkere spikkeling. Kenmerkend zijn de drie roodachtig bruine dwarslijnen, waarvan de buitenste via een gelijkmatige boog in de vleugelpunt eindigt; de dwarslijnen zijn afgezet met een geelachtige rand.
Gelijkende soorten vlinder: De voorvleugel van de bruine sikkeluil (Laspeyria flexula) heeft een grof uitgeholde achterrand; op de vleugel bevinden zich slechts twee dwarslijnen, die bij de voorrand scherp gehoekt zijn.; bruine sikkeluil
Laspeyria flexula
EREBIDAE: Phytometrinae

Vliegtijd en gedrag

Half mei-eind juli in één generatie. De vlinders zijn overdag gemakkelijk op te jagen van de waardplant. Ze vliegen vanaf de schemering en komen op licht.

Levenscyclus

Rups: juni-augustus. De rups eet uitsluitend jonge bladeren van de waardplant en rust overdag tegen een bladsteel. De soort overwintert als pop op een tak van de waardplant, in een stevige cocon waarin bast verwerkt is.

Waardplanten

(Ratel)populier en wilg.

Habitat

Bosranden en open plekken in vochtige bossen.

Zeldzaamheid: Zeer zeldzaam. Een soort die vroeger lokaal voorkwam in het zuidoosten van het land; de meest recente waarnemingen komen uit Zeeland (2008) en Drenthe (2010, 2014). RL: gevoelig.
België: Zeer zeldzaam. In Vlaanderen slechts één recente waarneming (Mechelen, 2008). In Wallonië recent gezien in Henegouwen, Namen en Luxemburg.
Mondiaal: De verloop van de zuidgrens: door Noord-Spanje, Zuid-Italië, Dalmatië tot Zuid-Bulgarije en de Zwarte Zee. In het noorden tot de Baltische staten en Zuid-Finland. Naar het oosten tot de Oeral. Heinicke en Naumann (1980 - 1982) wijzen op naar het noorden gerichte uitbreidingsgolven in de afgelopen eeuw.
Trend op lange en korte termijn: Onderstaande grafieken tonen de verandering in de talrijkheid van de soort in de loop van de tijd. De eerste grafiek geeft het verloop over de hele periode waarvan we waarnemingen hebben. Omdat de oude gegevens vaak niet erg nauwkeurig zijn (geen aantallen) en incompleet (nadruk op zeldzame soorten) wordt hier de presentie afgebeeld. De tweede grafiek laat het verloop zien van de prestatie van de soort in de laatste dertig jaar. Wat presentie en prestatie precies zijn, en hoe ze worden berekend kunt u lezen op de pagina De berekeningen.
Verspreiding in Nederland in vier perioden: Onderstaande kaartjes tonen de verspreiding binnen Nederland in vier perioden. Hoe groter en donkerder een stip, des te groter was de presentie van een soort in het desbetreffende uurhok (5x5 kilometerhok). Presentie geeft aan in welke mate een soort is over- of ondervertegenwoordigd ten opzichte van de (macronachtvlinder-)fauna als geheel. De berekeningen zijn gebaseerd op gegevens in de Nationale Databank Flora en Fauna.; voor 1950

1950 - 1979

1980 - 1999

2000 - feb 2016

Engelse naam

Lesser Belle

Duitse naam

Weiden-Spannereule

Franse naam

la Madope du saule

Synoniemen

Madopa salicalis

Toelichting Nederlandse naam

De vlinder toont in rust een heel regelmatig gebogen lijn van de ene vleugelpunt naar de andere.

Meer over Nederlandse namen

Toelichting wetenschappelijke naam

Colobochyla: kolobos is in de groei blijven steken en kheilos is een lip, naar de korte labiale palpen. Dit is de enige soort in dit genus.
salicalis: Salix is het plantengeslacht wilg, daar zitten inderdaad enige voedselplanten bij. De uitgang -alis omdat Denis en Sciffermüller deze soort beschreven als een pyralide n.l. Pyralis salicalis.

Auteursnaam en jaartal