naaldboombeertje Eilema depressa

Voorvleugellengte: 15-17 mm. Het mannetje heeft een grijsachtige voor- en achtervleugel met een oranjegele franje en langs de voorrand een okergele streep die bij het wortelveld het duidelijkst is. Soms is het zoomveld donkerder dan de rest van de vleugel. Het vrouwtje is iets groter, heeft een donkere bruinachtig grijze, soms enigszins oranje getinte, voorvleugel met langs de voorrand een oranje streep en een grijze achtervleugel. Het borststuk is vaak geelachtig; er is geen duidelijke oranjegele kraag. Een belangrijk kenmerk zijn de donkere achterpoten. De kleur van de vleugels kan variëren, maar ze hebben altijd een enigszins zijdeachtige glans. De vlinder houdt in rust de vleugels plat boven het lichaam.

Het glad beertje (E. griseola) heeft een bredere en meer afgeronde voorvleugel; de gele vorm van het glad beertje is bleker en mist het grijs in de achtervleugel. Zie ook het geel beertje (E. sororcula) en het plat beertje (E. lurideola).

Begin juni-half september in meestal één lange generatie. De vlinders komen op licht.

Rups: september-juni. De soort overwintert als jonge rups en verpopt zich in een cocon in een bastspleet of tussen stenen.

Korstmossen en algen; vooral op naaldbomen, maar ook op eik en struikhei.

Vooral naaldbossen en gemengde bossen; ook struwelen op graslanden en heiden.

Algemeen. Komt verspreid voor op de zandgronden in het binnenland en in de duinen. RL: niet bedreigd.

Vrij algemeen in het hele land.

Van het noorden van het Iberisch schiereiland via West-Europa, inclusief de Britse eilanden, naar het oosten via de gematigde zone tot Oost-Azië. Naar het zuiden tot het noordelijke Middellandse Zeegebied en naar het noorden tot Zuid-Scandinavië.

De aanduiding beertje heeft deze soort gemeen met de kleinere soorten uit de familie van de beervlinders (Arctiidae). De naam beervlinders heeft deze familie te danken aan het uiterlijk van de rupsen die dicht behaard zijn en daardoor aan een beer doen denken. Dit beertje leeft van kostmossen en algen die groeien op (vooral naald-)bomen.

Meer over Nederlandse namen

Eilema: eilema is een sluier, een voile; een aantal soorten in dit genus houdt in rust de vleugels helemaal rond het lijf gerold alsof ze zich afzonderen onder een sluier. Zie ook bij E. complana. Spiris heeft dezelfde strekking.
depressa: deplana: de- is naar beneden gericht en planus is vlak, naar de positie van de vleugels in rust namelijk plat boven het lichaam. Deze naam betekent dus hetzelfde als complana (zie daar) maar hier dekt de naam de lading hetgeen bij complana juist niet het geval is.