eiken-orvlinder Cymatophorina diluta

Van de eiken-orvlinder komen diverse kleurvarianten voor.

Familie: eenstaartjes (DREPANIDAE)
Onderfamilie: Thyatitinae / Cymatophorina diluta
Groep: Nachtvlinder die nachtactief is
Hoe moeilijk te herkennen: (goed op gelijkende soorten letten)
Zeldzaamheid: Vrij zeldzaam. De soort wordt af en toe in het oosten van het land gezien. In 2007 is de soort voor het eerst waargenomen in Zeeuws-Vlaanderen. RL: niet bedreigd.
Rode lijst: niet bedreigd

Verspreiding

Vliegtijd

Kenmerken vlinder: Voorvleugellengte: 15-17 mm. Goed herkenbaar aan de twee duidelijke, zwartgerande, bruine dwarsbanden op de lichtgrijze voorvleugel. Er komen diverse kleurvarianten voor.
Gelijkende soorten vlinder: De orvlinder (Tethea or) heeft grijze dwarsbanden en vliegt vroeger in het jaar. Zie ook de peppel-orvlinder (T. ocularis).

Bekijk de gedetailleerde verschillen met illustraties tussen de Tethea- en Cymatophorina-soorten.; orvlinder
Tethea or
DREPANIDAE: Thyatitinae

peppel-orvlinder
Tethea ocularis
DREPANIDAE: Thyatitinae

Vliegtijd en gedrag: Eind juli-begin oktober in één generatie. De vlinders vliegen vanaf de vroege schemering en komen op smeer; later in de nacht komen ze ook op licht.
Levenscyclus: Rups: mei-juli. De rups komt ´s nachts tevoorschijn vanuit samengesponnen bladeren om te foerageren en verpopt zich in een cocon op de grond tussen eikenbladeren. De soort overwintert als ei vastgehecht aan een twijg van de waardplant. Het uitkomen van het eitje vindt plaats na het uitlopen van de knoppen.
Waardplanten: Eik.
Habitat: Vooral oude loofbossen met volgroeide eiken.; bossen

loofbossen

Zeldzaamheid: Vrij zeldzaam. De soort wordt af en toe in het oosten van het land gezien. In 2007 is de soort voor het eerst waargenomen in Zeeuws-Vlaanderen. RL: niet bedreigd.
België: Zeldzaam in Antwerpen, Limburg en Vlaams-Brabant; zeer lokaal in Oost- en West-Vlaanderen; soms plaatselijk talrijk. In Wallonië wijdverbreid ten zuiden van Samber en Maas en lokaal in hoge aantallen.
Mondiaal: In West-Europa van Frankrijk tot Midden- en Zuid-Engeland; in Scandinavië alleen in Zuid-Zweden en Zuid-Noorwegen. In het zuiden tot de kusten van de Zwarte Zee en het noorden van Klein-Azië, Corsica, de noordelijke helft van Italië en de hele Balkan. De areaalgrenzen zijn nog niet geheel bekend.
Trend op lange en korte termijn: Onderstaande grafieken tonen de verandering in de talrijkheid van de soort in de loop van de tijd. De eerste grafiek geeft het verloop over de hele periode waarvan we waarnemingen hebben. Omdat de oude gegevens vaak niet erg nauwkeurig zijn (geen aantallen) en incompleet (nadruk op zeldzame soorten) wordt hier de presentie afgebeeld. De tweede grafiek laat het verloop zien van de prestatie van de soort in de laatste dertig jaar. Wat presentie en prestatie precies zijn, en hoe ze worden berekend kunt u lezen op de pagina De berekeningen.
Verspreiding in Nederland in vier perioden: Onderstaande kaartjes tonen de verspreiding binnen Nederland in vier perioden. Hoe groter en donkerder een stip, des te groter was de presentie van een soort in het desbetreffende uurhok (5x5 kilometerhok). Presentie geeft aan in welke mate een soort is over- of ondervertegenwoordigd ten opzichte van de (macronachtvlinder-)fauna als geheel. De berekeningen zijn gebaseerd op gegevens in de Nationale Databank Flora en Fauna.; voor 1950

1950 - 1979

1980 - 1999

2000 - feb 2016

Engelse naam

Oak Lutestring

Duitse naam

Violettgrauer Eulenspinner

Franse naam

la Diluée, la Cymatophore délayée

Synoniemen

Cymatophorima diluta, Asphalia diluta, Polyploca diluta, Scodra diluta

Toelichting Nederlandse naam

Zeven soorten uit de onderfamilie Thyatirinae zijn bijeengevoegd onder de groepsnaam orvlinder (nadere toelichting zie bij de orvlinder, Tethea or). De eik is de enige waardplant van deze soort.

Meer over Nederlandse namen

Toelichting wetenschappelijke naam

Cymatophorima: kuma is een golf en phoreo is dragen; vanwege de golflijnen van dit genus dat vroeger veel uitgebreider was.
diluta: dilutes is schoon gewassen; vanwege de bleke kleur van de voorvleugels.

Auteursnaam en jaartal