kleine wilgenuil Nycteola asiatica

De kleine wilgenuil werd ontdekt in een collectie.

Familie: visstaartjes (NOLIDAE)
Onderfamilie: Chloephorinae / Nycteola asiatica
Groep: Nachtvlinder die nachtactief is
Hoe moeilijk te herkennen: (moeilijk tot zeer moeilijk te determineren)
Zeldzaamheid: Deze vlinder is recent ontdekt in een collectie. De betreffende vlinder werd in 1990 gevangen in de Loonse en Drunense Duinen in Noord-Brabant.
Rode lijst: incidenteel

Verspreiding

Vliegtijd

Kenmerken vlinder: Voorvleugellengte: 11-13 mm. Lijkt veel op de variabele eikenuil (N. revayana), maar is veel minder variabel. De grijze grondkleur van de voorvleugel is ten opzichte van de variabele eikenuil lichter, de voorvleugelpunt is meer afgerond, de dubbele golvende buitenste dwarslijn over de voorvleugel is aan de binnenrand niet naar buiten uitgebogen en duidelijker aanwezig.
Gelijkende soorten vlinder: De fraaie wilgenuil (N. degenerana) is groter, heeft een bredere voorvleugel, een witte kop en witte palpen; bovendien is de voorvleugel bonter getekend met meer wit. Zie ook de variabele eikenuil (N. revayana). Het diamantborsteltje (Acleris cristana) en de kameleonbladroller (A. hastiana), twee microvlinders die behoren tot de familie van de bladrollers (Tortricidae), zijn kleiner en slanker; de kameleonbladroller heeft bovendien kortere palpen en het zeer zeldzame diamantborsteltje heeft een opvallend bosje omhoog staande schubben midden op de voorvleugel.; fraaie wilgenuil
Nycteola degenerana
NOLIDAE: Chloephorinae

variabele eikenuil
Nycteola revayana
NOLIDAE: Chloephorinae

Vliegtijd en gedrag: Juni en augustus/september en - na de overwintering - maart/april in twee generaties.
Levenscyclus: Rups: juni-juli. De eieren worden in pakketjes van 15-30 stuks gelegd op de bladeren van de waardplant. De rupsen leven daar gezamenlijk in een spinsel tot aan de verpopping. De soort overwintert als vlinder.
Waardplanten: Populier en wilg.
Habitat: Loofbossen, duinen en parken.; duinen

loofbossen

parken

Zeldzaamheid: Deze vlinder is recent ontdekt in een collectie. De betreffende vlinder werd in 1990 gevangen in de Loonse en Drunense Duinen in Noord-Brabant.
België: Verdwenen. Vroeger zeer lokaal in Luik en Luxemburg, maar daar na 1980 niet meer waargenomen.
Mondiaal: De kleine wilgenuil komt voor in Zuid- en Oost-Europa, maar wordt ook af en toe gesignaleerd in Scandinavië.
Trend op lange en korte termijn: Onderstaande grafieken tonen de verandering in de talrijkheid van de soort in de loop van de tijd. De eerste grafiek geeft het verloop over de hele periode waarvan we waarnemingen hebben. Omdat de oude gegevens vaak niet erg nauwkeurig zijn (geen aantallen) en incompleet (nadruk op zeldzame soorten) wordt hier de presentie afgebeeld. De tweede grafiek laat het verloop zien van de prestatie van de soort in de laatste dertig jaar. Wat presentie en prestatie precies zijn, en hoe ze worden berekend kunt u lezen op de pagina De berekeningen.
Verspreiding in Nederland in vier perioden: Onderstaande kaartjes tonen de verspreiding binnen Nederland in vier perioden. Hoe groter en donkerder een stip, des te groter was de presentie van een soort in het desbetreffende uurhok (5x5 kilometerhok). Presentie geeft aan in welke mate een soort is over- of ondervertegenwoordigd ten opzichte van de (macronachtvlinder-)fauna als geheel. De berekeningen zijn gebaseerd op gegevens in de Nationale Databank Flora en Fauna.; voor 1950

1950 - 1979

1980 - 1999

2000 - feb 2016