Van deze soort zijn geen recente waarnemingen bekend; de laatste waarnemingen dateren uit 1952 (Hoenderloo), 1972 (Putten) en uit 1990 en 1994 (Gortel).
Voorvleugellengte: 17-20 mm. De voorvleugel van deze uil is breed en heeft een donkere roodbruine grondkleur met een lichtbruine voorrand. De ringvlek en de niervlek zijn donker omrand, de ringvlek is soms lichter van kleur. Achter deze beide uilvlekken ligt een zwarte pijlvlek, onderbroken door de uilvlekken. De tapvlek is klein en vaak gereduceerd tot een kleine stip. De lichte binnenste en buitenste dwarslijn zijn aan beide zijden zwart afgezet en gelobd; de buitenste dwarslijn is aan de binnenzijde met enkele pijlvlekjes verbonden. De achtervleugel is vrijwel egaal bruinachtig grijs.
Ter Haar: Rups licht koperrood met drie lichte ruglijnen, waartussen gele, van boven bruin afgezette, opzij naar voren gebogen dwarslijnen; voor elke dwarslijn staan twee witte stippen.
De splinterstreep (Naenia typica), de enige andere uil met zo'n brede voorvleugel, is veel bonter getekend.
splinterstreep
Naenia typica
NOCTUIDAE: Noctuinae
Juni-juli in één generatie.
In het buitenland overwintert de soort als halfvolgroeide rups en de verpopping vindt plaats in de grond. Jonge rupsen leven bovenin de waardplant. Na de overwintering zitten ze overdag verscholen in de kruidlaag en klimmen ‘s nachts omhoog om te foerageren op de twijguiteinden.
Diverse lage planten, waaronder wollige sneeuwbal en gouden regen. In het buitenland ook bekend van struikachtige gewassen zoals sleedoorn, kamperfoelie en liguster.
Van deze soort zijn geen recente waarnemingen bekend; de laatste waarnemingen dateren uit 1952 (Hoenderloo), 1972 (Putten) en uit 1990 en 1994 (Gortel).
Kwam voor 1980 voor in het zuiden van het land.
Van West-Europa (Frankrijk) via Midden-Europa naar het oosten tot Japan. Naar het noorden tot Zuid-Scandinavië, in het zuiden van de Pyreneeën tot de Balkan en verder de Zwarte Zee tot de bergen van Midden-Azië. Niet op het Iberisch schiereiland en niet op de Britse eilanden. Er is een geïsoleerd voorkomen gemeld uit Zuid-Italië.
sigma-uil
Zie voor de naamsverklaring bij 'toelichting wetenschappelijke naam'.
Waarschijnlijk zou een sigma te ontdekken zijn in de tekening op de voorvleugel.
Ook de Duitse soortnaam heeft de Griekse letter in de soortnaam opgenomen.
Eugraphe: eu is goed en graphe is een schets, een ontwerp, een letter van het alfabet.
sigma: sigma is een Griekse letter.
Actualiteiten
Ontdek meerBlijf op de hoogte
Ontvang vlindernieuwsWord donateur
Steun De Vlinderstichting
vierkantvlekuil
Xestia xanthographa
variabele w-uil
Lacanobia suasa
bleekschouderuil
Acontia lucida
iepengouduil
Xanthia gilvago
bruine groenuil
Anaplectoides prasina
dubbelpijl-uil
Graphiphora augur