lichte blokspanner Lobophora halterata

Voorvleugellengte: 12-15 mm. Deze spanner heeft een opvallende donkergrijze band in het wortelveld van de brede en tamelijk afgeronde voorvleugel; deze band blijft ook bij afgevlogen exemplaren altijd zichtbaar. Er is vrij veel variatie; sommige exemplaren zijn tamelijk effen en hebben een crèmekleurige tint. Het mannetje heeft een kleine achtervleugel met aan de bovenzijde langs de binnenrand een dubbel geplooide lob, die alleen aan de basis van de vleugel vastzit en in rust onder de voorvleugel verborgen zit; dit is ook het geval bij het mannetje van kleine blokspanner (Pterapherapteryx sexalata). De mannetjes van ligusterblokspanner (Trichopteryx polycommata) en vroege blokspanner (Trichopteryx carpinata) hebben een soortgelijke structuur, alleen zit de lob daar helemaal vast aan de achtervleugel.

Tot 18 mm; lichaam groen met iets donkerder ringen tussen de segmenten; over de rug een onduidelijke donkergroene middenstreep; soms een geelachtige lengtestreep op de flanken; anaalsegment met twee duidelijke punten; kop groen.

De vroege blokspanner (Trichopteryx carpinata) is gewoonlijk groter, heeft iets spitser toelopende vleugels en mist de opvallende donkergrijze band in het wortelveld.

Gele agaatspanner (Gandaritis pyraliata), blauwrandspanner (Plemyria rubiginata) en kleine blokspanner (Pterapherapteryx sexalata).
N.B.: vergelijk behalve de uiterlijke kenmerken ook de tijd van het jaar waarin de rupsen voorkomen, het habitat en de waardplant(en).

Half april-eind juni in één generatie. De vlinders rusten overdag op boomstammen en kunnen daarvan gemakkelijk worden opgejaagd. Ze vliegen vanaf de schemering en komen op licht.

Rups: mei-augustus. De soort overwintert als pop in een cocon in de grond.

Diverse loofbomen, waaronder ratelpopulier.

Vooral loofbossen; soms populierenaanplanten.

Vrij algemeen. Komt vooral voor op zandgronden en in de duinen; ook elders af en toe een waarneming. RL: bedreigd.

Zeldzaam maar wijdverbreid in alle provincies. Lokaal vrij algemeen.

Van West- en Midden-Europa inclusief de Britse eilanden via de gematigde zone tot Japan; in het noorden tot de poolcirkel en in het zuiden van Spanje en Italië naar het oosten via de Balkan en Klein-Azië tot Kazachstan.

De blokspanners hebben donkere aders en dwarslijnen die samen op de voorvleugels een blokkenpatroon vormen.
Een echt lichte spanner is dit zeker niet maar vergeleken met andere blokspanners toch wel een van de lichtste.

Meer over Nederlandse namen

Lobophora: lobos is een lob, een kwab, vooral dat van een oor, de oorlel en phoreo is dragen; de lob op de dorsum van de achtervleugel van het mannetje.
halterata: halter is halter zoals bij gymnastiek wordt gebruikt; naar de lob aan de achtervleugel van het mannetje.