weidehalmuiltje Mesapamea secalella

Deze soort heeft onlangs een nieuwe soortnaam gekregen; tot voor kort was de gebruikelijke naam: Mesapamea didyma.
Familie
uilen (NOCTUIDAE)
Onderfamilie
Hadeninae / Mesapamea secalella
Groep
Nachtvlinder die nachtactief is
Hoe moeilijk te herkennen
(moeilijk tot zeer moeilijk te determineren)
Zeldzaamheid

Algemeen. Komt verspreid over het land voor. RL: niet bedreigd.

Rode lijst
niet bedreigd

Verspreiding
Vliegtijd
Kenmerken vlinder

Voorvleugellengte: 11-16 mm. Deze uil lijkt sterk op de halmrupsvlinder (M. secalis) en vertoont een vergelijkbare mate van variatie. Zeer donkere exemplaren met een krijtwitte niervlek behoren meestal tot het weidehalmuiltje en gemiddeld is deze soort iets kleiner. Bovendien hebben verse exemplaren een koperrode glans over de voorvleugel. Beide soorten zijn in de meeste gevallen echter alleen met zekerheid van elkaar te onderscheiden op grond van genitaliënonderzoek.

Gelijkende soorten vlinder

Zie de halmrupsvlinder (M. secalis). De Amphipoea-soorten en de gele lis-boorder (Helotropha leucostigma) hebben een scherpe hoekige vleugelpunt. Zie ook de populierenuil (Parastichtis suspecta) en de rietgrasuil (Apamea unanimis).

Bekijk de gedetailleerde verschillen met illustraties tussen de beide Mesapamea-soorten.

Bekijk de gedetailleerde verschillen met illustraties tussen de Mesapamea-soorten versus Apamea unanimis en A. illyria.

gele lis-boorder
Helotropha leucostigma
NOCTUIDAE: Hadeninae

rietgrasuil
Apamea unanimis
NOCTUIDAE: Hadeninae

populierenuil
Parastichtis suspecta
NOCTUIDAE: Hadeninae

halmrupsvlinder
Mesapamea secalis
NOCTUIDAE: Hadeninae

Gelijkende soorten rups

Halmrupsvlinder (Mesapamea secalis).
N.B.: vergelijk behalve de uiterlijke kenmerken ook de tijd van het jaar waarin de rupsen voorkomen, het habitat en de waardplant(en).

halmrupsvlinder
Mesapamea secalis
NOCTUIDAE: Hadeninae

Vliegtijd en gedrag

Half juni-half augustus in één generatie. De vlinders komen zowel op licht als op smeer en bezoeken bloemen.

Levenscyclus

Rups: september-mei. De rups leeft in de halmen van de waardplant en verlaat deze alleen om van halm te wisselen. De soort overwintert als rups. De verpopping vindt plaats in een cocon in de grond.

Waardplanten

Diverse grassen, waaronder kropaar en zwenkgras.

Habitat

Graslanden en andere grazige plaatsen; ook tuinen.

Zeldzaamheid

Algemeen. Komt verspreid over het land voor. RL: niet bedreigd.

België

Vrij algemeen in het hele land.

Mondiaal

Zeker aanwezig in Europa met uitzondering van Portugal, Corsica en Sardinië. Ook in Turkije.

Trend op lange en korte termijn
Onderstaande grafieken tonen de verandering in de talrijkheid van de soort in de loop van de tijd. De eerste grafiek geeft het verloop over de hele periode waarvan we waarnemingen hebben. Omdat de oude gegevens vaak niet erg nauwkeurig zijn (geen aantallen) en incompleet (nadruk op zeldzame soorten) wordt hier de presentie afgebeeld. De tweede grafiek laat het verloop zien van de prestatie van de soort in de laatste dertig jaar. Wat presentie en prestatie precies zijn, en hoe ze worden berekend kunt u lezen op de pagina De berekeningen.
Verspreiding in Nederland in vier perioden
Onderstaande kaartjes tonen de verspreiding binnen Nederland in vier perioden. Hoe groter en donkerder een stip, des te groter was de presentie van een soort in het desbetreffende uurhok (5x5 kilometerhok). Presentie geeft aan in welke mate een soort is over- of ondervertegenwoordigd ten opzichte van de (macronachtvlinder-)fauna als geheel. De berekeningen zijn gebaseerd op gegevens in de Nationale Databank Flora en Fauna.
voor 1950
1950 - 1979
1980 - 1999
2000 - feb 2016
Engelse naam
Lesser Common Rustic
Duitse naam
Didyma-Halmeule
Oud Nederlandse naam
weide-uil
Synoniemen
Luperina didyma, Hadena didyma, Mesapamea didyma
Toelichting Nederlandse naam

De rupsen van de halmuiltjes brengen een groot deel van hun leven door in of op grashalmen.
Dit halmuiltje heeft voorkeur voor grazige plaatsen.

Meer over Nederlandse namen

Toelichting wetenschappelijke naam

Mesapamea: me- is niet en de s is slechts een verbindingsletter. Dus: lijkt veel op een apamea, maar net iets anders.

Auteursnaam en jaartal
Remm, 1983

Actualiteiten

Ontdek meer

Blijf op de hoogte

Ontvang vlindernieuws

Soorten uit dezelfde familie uilen (NOCTUIDAE)

kleine rietvink
Simyra albovenosa

gele duinrietboorder
Photedes fluxa

brede-w-uil
Lacanobia w-latinum

adusta-uil
Mniotype adusta

spurrie-uil
Anarta trifolii

roodbruine herfstuil
Agrochola nitida

alle soorten uit deze familie