zwarte-l-vlinder Arctornis l-nigrum

Voorvleugellengte: 21-27 mm. De vleugels zijn na het uitkomen eerst groenachtig wit maar vervagen al snel naar glanzend zijdeachtig wit. De kenmerkende dunne L-vormige middenvlek is meestal zeer duidelijk, maar kan bij afgevlogen exemplaren vaag zijn. Kenmerkend is ook de tamelijk brede voorvleugel met een zijdeachtige glans en de duidelijke kromming in de voorrand vlak bij de vleugelpunt. De antennen van het mannetje zijn oranjebruin geveerd.

Tot 45 mm; lichaam roodachtig bruin, zwartachtig op de rug, overdekt met borsteltjes van roodachtig bruine en witte haren, die op kleine wratjes staan ingeplant; kop zwart.

Zie de satijnvlinder (Leucoma salicis), de moerasspinner (Laelia coenosa), de donsvlinder (Euproctis similis) en de bastaardsatijnvlinder (Euproctis chrysorrhoea).

Half mei-eind juli in één generatie. De vlinders komen op licht, vooral de mannetjes. Gevangen vlinders vliegen nadat ze weer zijn losgelaten altijd naar de boomtoppen, wat er op lijkt te duiden dat ze daar gewoonlijk rusten.

Rups: augustus-mei. De soort overwintert als jonge rups en verpopt zich in een cocon tussen de bladeren van de waardplant.

Vooral wilg en populier. Ook eik.

Bosachtige gebieden.

Zeer zeldzaam. Wordt alleen in de oostelijke helft van het land af en toe waargenomen. RL: ernstig bedreigd.

Zeer zeldzaam in Vlaanderen. Slechts twee recente waarnemingen uit Vlaams-Brabant (Tervuren & Overijse), in de buurt van historische vindplaatsen. In Wallonië zeldzaam in Namen en Luxemburg, zeer zeldzaam in de andere provincies.

Van het noorden van het Iberisch schiereiland via West- en Midden-Europa naar het oosten via de gematigde zone tot Oost-Azië. In het zuiden via het noordelijke Middellandse Zeegebied tot de Zwarte Zee, inclusief Italë en de Balkan. Naar het noorden tot Zuid-Zweden en Zuid-Finland.

De zwarte-l-vlinder is helemaal wit en heeft alleen een klein zwart streepje in de vorm van een L op de vleugel.

Meer over Nederlandse namen

Arctornis: arktos is een beer, ook het sterrebeeld Ursa major, Grote Beer en dus ook het noorden en ornis is een vogel; mogelijk van de ijsbeer die wit is en van een vogel omdat die, net als de vlinder, vleugels heeft.
l-nigrum: niger is zwart; naar het teken op de voorvleugel. Het teken lijkt meer op een v dan op een l, maar Müller had ongetwijfeld de Griekse hoofdletter (een omgekeerde V) in gedachten. Auteurs hebben dit niet begrepen en wijzigingen werden voorgesteld als V-nigrum (Fabricius, 1775) en vau-nigra (Stephems, 1828).