De laatste waarneming dateert uit 1963 in Gelderland.
Voorvleugellengte: 10-12 mm. Dit relatief grote visstaartje is te herkennen aan de sterk zigzaggende binnenste dwarslijn en de opvallende gebogen zwarte middelste dwarslijn. De buitenste dwarslijn is opvallend getand.
Bekijk de gedetailleerde verschillen met illustraties tussen de zeven visstaartjes (Nolinae).
donker visstaartje
Meganola strigula
NOLIDAE: Nolinae
licht visstaartje
Nola aerugula
NOLIDAE: Nolinae
vroeg visstaartje
Nola confusalis
NOLIDAE: Nolinae
groot visstaartje
Meganola albula
NOLIDAE: Nolinae
klein visstaartje
Nola cucullatella
NOLIDAE: Nolinae
bremvisstaartje
Nola holsatica
NOLIDAE: Nolinae
Juni-juli in één generatie.
Rups: najaar-juni. De soort overwintert als rups. De verpopping vindt plaats in een langwerpige cocon.
Eik, soms ook sleedoorn.
Bosranden en open plekken in het bos; vooral in droge warme bossen met veel eik.
De laatste waarneming dateert uit 1963 in Gelderland.
Een zeer zeldzame soort die plaatselijk voorkomt in Luik; ook gemeld uit West-Vlaanderen en Limburg, maar daar sinds 1980 niet meer waargenomen.
Noord-Afrika, Zuid- en Midden-Europa, niet op de Britse eilanden en niet in Scandinavië, naar het oosten tot Klein-Azië.
In de tekening van het zwartlijnvisstaartje zou een zwarte lijn dominant aanwezig zijn. Ook in de Duitse naam komt deze zwarte lijn naar voren. Visstaartje is een al lang bestaande naam. In 'Onze vlinders' van Ter Haar wordt ze al gebruikt. De naschuivers van sommige rupsen uit deze familie hebben wel wat weg van een vissenstaart. Meer over Nederlandse namen
Meganola: megas is groot. Heeft veel overeenkomst met het genus Nola, maar de soorten die ertoe behoren zijn gemiddeld iets groter.
Actualiteiten
Ontdek meerBlijf op de hoogte
Ontvang vlindernieuwsWord donateur
Steun De Vlinderstichting
bremvisstaartje
Nola holsatica
fraaie wilgenuil
Nycteola degenerana
variabele eikenuil
Nycteola revayana
klein visstaartje
Nola cucullatella
groot visstaartje
Meganola albula
vroeg visstaartje
Nola confusalis