roestuil Mniotype satura

Voorvleugellengte: 19-23 mm. Deze uil vertoont enige gelijkenis met sommige Apamea-soorten; de voorvleugel is tamelijk breed en heeft vaak een groenige glans. Een belangrijk kenmerk wordt gevormd door de grote roodachtig bruine vlekken in het zoomveld; deze vlekken vormen samen doorgaans een brede band die contrasteert met de grijsachtig bruine grondkleur van de vleugel. Ook in het wortel- en middenveld bevinden zich roodachtig bruine vlekken, waarvan vooral de ringvlek en de niervlek opvallend zijn. Net als bij enkele verwante soorten ligt in het middenveld, evenwijdig aan de binnenrand, een korte dikke zwarte streep. Langs de zoom van de achtervleugel ligt een donkere halvemaanvormige vlek. Aan de bovenzijde van het borststuk bevindt zich een roodachtige kuif.

De adusta-uil (M. adusta) is kleiner en smaller, de centrale dwarslijnen zijn witachtig en de uilvlekken wit omrand; de achtervleugel is witter en mist de donkere halvemaanvormige vlek langs de zoom. De adusta-uil is bovendien vooral een voorjaarssoort, terwijl de roestuil in de nazomer en de herfst vliegt. De graswortelvlinder (Apamea monoglypha) heeft een langere, smallere voorvleugel en mist de roodachtig bruine tekening.

Sierlijke voorjaarsuil (Orthosia gracilis), variabele voorjaarsuil (Orthosia incerta), tweestreepvoorjaarsuil (Orthosia cerasi), nunvlinder (Orthosia gothica), katwilguiltje (Brachylomia viminalis), bruine essenuil (Lithophane semibrunnea), gageluil (Lithophane lamda), eikenuiltje (Dryobotodes eremita), hyena (Cosmia trapezina), gele granietuil (Polymixis flavicincta) en maanuiltje (Cosmia pyralina).
N.B.: vergelijk behalve de uiterlijke kenmerken ook de tijd van het jaar waarin de rupsen voorkomen, het habitat en de waardplant(en).

Half juli-half oktober in één generatie. De vlinders komen op smeer en bezoeken bloemen van struikhei.

Rups: mei-juni. De rups is vooral ´s nachts actief en verpopt zich in een cocon in de grond. De soort overwintert als ei.

Diverse houtige planten en loofbomen, waaronder walstro, bosbes, struikhei, braam, kamperfoelie, wilg, meidoorn en sleedoorn.

Vooral open bossen en heiden.

Vrij zeldzaam. Komt vrijwel alleen voor op de Veluwe en op de zandgronden in Friesland en in Drenthe; daarbuiten af en toe een waarneming. RL: bedreigd.

Beperkt tot Wallonië, waar de soort zeldzaam, maar wijdverbreid is ten zuiden van Samber en Maas. Vroeger ook gemeld uit Limburg.

In Europa vooral in het centrale deel. Naar het noorden tot Zuid-Scandinavië en naar het zuiden tot Noord-Spanje, Midden-Italië, Noord-Griekenland en de Kaukasus. Opgaven van de Britse eilanden zijn twijfelachtig. Wijdverbreid in AzIé tot in het oosten de Koerilen, Korea en Japan.

Zowel voor- als achtervleugels hebben een kleur die roestkleurig aandoet.

Meer over Nederlandse namen

Mniotype: mnion is mos en tupe is het karakter van. Dit betreft de gelijkenis van het vleugelpatroon met mos. De naam is mogelijk beïnvloed door Antitype (zie A. chi).
satura: satur is rijk aan kleur, met een diepe kleur, aldus de grondkleur van deze soort aanduidend.