gewone velduil Agrotis segetum

Voorvleugellengte: 16-21 mm. De grondkleur van de voorvleugel varieert van zandkleurig tot zeer donkerbruin; soms met een grijze tint. De uilvlekken kunnen zowel licht als donker gevuld zijn; bij donkere exemplaren zijn ze niet altijd even goed zichtbaar. Opvallend zijn de dubbele dwarslijnen. De achtervleugel is wit met een blauwachtige glans en donkere aders; bij donkere exemplaren heeft de achtervleugel een donkere zoom. Het mannetje is gewoonlijk lichter van kleur dan het vrouwtje en heeft antennen die vanaf de basis voor de helft geveerd zijn.

Tot 47 mm; een glanzend of vettig uiterlijk; lichaam lichtgrijs of grijsachtig bruin met aan de bovenzijde een purperachtige of groenachtige zweem; onderzijde geelachtig bruin, soms met onduidelijke, donkere lengtestrepen over de rug; lichaamsharen op zwartachtige vlekjes ingeplant; kop geelachtig bruin met zwartachtig bruine vlekjes en streepjes.

De blauwvleugeluil (Peridroma saucia) is groter, heeft een grotere ringvlek en een nauwelijks zichtbare tapvlek; de achtervleugel is donkerder, heeft een duidelijke parelmoerglans en een middenvlek. Zie ook de geoogde worteluil (A. clavis) en de rookkleurige worteluil (Euxoa nigricans).

Zwartvlakworteluil (Euxoa obelisca), graanworteluil (Euxoa tritici), rookkleurige worteluil (Euxoa nigricans), variabele worteluil (Euxoa cursoria), witvlekworteluil (Euxoa lidia), grijze worteluil (Agrotis cinerea), bonte worteluil (Agrotis vestigialis), puta-uil (Agrotis puta), grote worteluil (Agrotis ipsilon), geoogde worteluil (Agrotis clavis), duinworteluil (Agrotis ripae) en gewone worteluil (Agrotis exclamationis).
Let op: de rupsen van de Euxoa- en de Agrotis-soorten zijn erg moeilijk uit elkaar te houden.
N.B.: vergelijk behalve de uiterlijke kenmerken ook de tijd van het jaar waarin de rupsen voorkomen, het habitat en de waardplant(en).

Begin mei-half november in twee generaties. De vlinders komen goed op licht en smeer.

Rups: juli-maart. De rups leeft in een holte onder de grond en foerageert ´s nachts op wortels en jonge scheuten van de waardplant. De soort overwintert als rups, eet als het niet vriest langzaam door en verpopt zich in april in een met spinsel verstevigde holte in de grond.

Allerlei soorten planten (soms schadelijk op landbouwgewassen).

Tuinen, parken, landbouwgebieden, open bossen en duinen.

Zeer algemeen. Komt verspreid over het hele land voor. RL: niet bedreigd.

Algemeen in het hele land.

Het hele Palearctische gebied. Niet in het hoge noorden. In het zuiden meerdere meldingen uit de indo-australische en Afrikaanse gebieden. Een volledig inzicht van de bezetting van deze gebieden ontbreekt.

Een gewone soort vooral in agrarische omgeving. Soms schadelijk op landbouwgewassen en gewone velduil is dan ook al lang in gebruik in tuinbouwkringen.
Zie ook bij 'toelichting wetenschappelijke naam'.

Meer over Nederlandse namen

Agrotis: agrotes is van het veld, iemand van het platte land. Grasland is meer het habitat dan bossen. Deze naam werd als eerste door Hübner voorgesteld (1806).
segetum: segos is korenveld, maisveld of, wat vrijer geïnterpreteerd, een moestuin, een akker. Dit verwijst naar de habitat van de rups die schade kan veroorzaken, vooral in wortelgewassen.